KURABIYE HIRSIZI
Bir gece kadinin biri bekliyordu havaalaninda,
Daha epeyce zaman vardi, uçagin kalkmasina. Havaalanindaki dükkandan bir kitap
ve bir paket kurabiye alip, buldu kendisine oturacak bir yer. Kendisini
kitabina öyle kaptirmisti ki, yine de Yaninda oturan adamin olabildigince
cüretkar bir sekilde Aralarinda duran paketten birer birer kurabiye Aldigini
gördü, ne kadar görmezden gelse de. Bir taraftan kitabini okuyup, bir taraftan
kurabiyesini yerken, Gözü saatteydi, "kurabiye hirsizi"yavas yavas
Tüketirken kurabiyelerini. Kulagi saatin tik tak larindaydi ama yine de
engelleyemiyordu tik tak lar sinirlenmesini. Düsünüyordu kendi kendine,
"Kibar bir insan olmasaydim, Morartirdim su adamin gözlerini!" Her
kurabiyeye uzandiginda, adam da uzatiyordu elini. Sonunda pakette tek bir
kurabiye kalinca "Bakalim simdi ne yapacak?" dedi kendi kendine.
Adam, yüzünde asabi bir gülümsemeyle Uzandi son kurabiyeye ve böldü kurabiyeyi
ikiye. Yarisini kurabiyenin atarken agzina, verdi diger yariyi kadina. Kadin
kapar gibi aldi kurabiyeyi adamin elinden ve "Aman Tanrim, ne cüretkar ve
ne kaba bir adam, Üstelik bir tesekkür bile etmiyor!" Animsamiyordu bu
kadar sinirlendigini hayatinda, Uçaginin kalkacagi anons edilince bir iç çekti
rahatlamayla. Topladi esyalarini ve yürüdü çikis kapisina, Dönüp bakmadi bile
"kurabiye hirsizi" na. Uçaga bindi ve oturdu rahat koltuguna, Sonra
uzandi, bitmek üzere olan kitabina. Çantasina elini uzatinca, gözleri açildi
saskinlikla. Duruyordu gözlerinin önünde bir paket kurabiye! Çaresizlik içinde
inledi, "Bunlar benim kurabiyelerimse eger; Ötekiler de onundu ve paylasti
benimle her bir kurabiyesini!" Özür dilemek için çok geç kaldigini anladi
üzüntüyle, Kaba ve cüretkar olan,"kurabiye hirsizi"kendisiydi iste.