Nereden Tanıdım?

Onunla tanistigimizda daha 14 yasindaydim,o ise benden oldukca yasliydi. Hayatina giren ilk kisi degildim son kiside olmayacaktim kuskusuz.Herkes bu beraberlik icin yasimin cok kücük oldugunu dusunuyordu.Aslinda hic bir zaman yasinizin uygunlugu söz konusu olmaz böyle bir iliskide...

Ilk önceleri sadece yakin arkadaslarimla paylastim kücük sirrimi.Sadece gönül eglendiriyordum onunla(ne kadarda aptalmisim)Aileme anlatamazdim.Sanirim kiyametin kopmasi diye adlandirilan durum,olanca gercçekligiyle çikardi karsima.Gizledim,gizledim.

Baslangiçta çok seyrek bulusuyorduk.Daha sonra bulusmalarimizin saysi artti. Gönül eglendirmek demistim ya,palavra.Çok zaman geçmesine gerek kalmadi hayatimda kapladigi yeri anlamam için.Evet onu seviyordum.Ama yinede aklimda hep ayni düsünce vardi:'Onun tutsagi degilim ve istedigim zaman terk edebilirim'.Buyrun size ikinci palavra.Ne, hayatimin her saffasina girmesi yetti onu terk etmeme nede annemin bizi yakalamasi.Aslinda bizi yakaladi demem yanlis.Izlerimi buldu,ardinda biraktklarini gördü.Kizmadi bagirmadi,sadecekisa bir nasihat çekti.Biliyordu çünkü bulusmamizi yasaklamasinin birsey ifade etmeyecegini.O zamana kadar gizli devam ediyordu,yine yine gizli kalabilirdi.

Zaman geçtikçe birbirimize baglandik(palavra üç...Ben ona baglandim, simdi geriye bakiyorumda 6 uzun yl geçti ve veren taraf hep ben oldum.O bana sahte mutluluklar verdi sadece,bense herseyimi.Herhaldehayatta canimi verecegim tek o oldu. Onun için kavga ettim,onun yüzünden hastalandim,ama hiç bir zaman ayirmadim yanimdan,ayiramadim...

Biliyordum nelere yol açtigini,görüyordum.Önce onu sevmeyi ögrendim,sonra nefret etmeyi.Beraber olmayi istemedigim anlarda bile yanimda oldugunu gördüm.Irademi yerle bir ettigine,beni kendimle karsi karsiya getirdigine sahit oldum.Baskalarini kirdim onun yuzunden ve ben dahada fazla kirildim.Insanlarla aramagirdi.Arkadaslarim ondan nefret etti çogu zaman.Hatta ben bile tiksindim bazen ,ondan,bedenime ve ruhuma sinen kokusundan.Dudaklarmin her dokunusunda,ben onun ruhundan çaliyorum,o benim bedenimden.O her seferinde yeniliyordu kendini,bense gittikçe kötülesiyordum.Ama bir türlü terkedemedim.

Aslinda bir kaç kez denedim ayrilmayi.Hepsindede dönüsüm bir öncekinden güçlü oldu.Yoklugunda kivrandim hasretimden,alismaya çalistim ama asla atamadim aklimdan.Uzun ve stiresli geceler hep ev sahibim oldu.Tirnaklarimi yedim,yetmedi kuruyemise basladim.Ayrilik kilo aldirdi..Ve ben hep geri döndüm.Hatta su an bile yanimda.Ama yinede yemin ediyorum burada, hepinizin önünde: " Bir gün birakacagim ,bu lanet olasica sigarayi. "